Odkryj Łowicz: miasto nad Bzurą

Tego szukamy w Łowiczu

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Łowicz, Łowicz praca, pogoda Łowicz, Łowicz24, alarmowy Łowicz, kino Łowicz.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Łowiczu, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii i zerknąć w aktualności.

---

Łowicz po raz pierwszy pojawia się w historii w bulli papieża Innocentego II z 1136 r., gdzie potwierdzono prawa arcybiskupów gnieźnieńskich do okolicznych ziem i wskazano Łowicz jako ich główny ośrodek. Przed rokiem 1298 miasto uzyskuje prawa miejskie. W około 1355 r. arcybiskup Jarosław Skotnicki, zastępując drewniany gród nad rzeką Bzura, wznosi murowany zamek gotycki, który staje się centralnym punktem administracji kościelnej i gospodarczej kasztelanii łowickiej.

Miasto zaczyna nabierać znaczenia za panowania arcybiskupa Wojciecha Jastrzębca, który w 1433 r. podnosi parafialny kościół Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja do rangi kolegiaty, zakładając przy nim kapitułę kanoniczną. Kolejne instytucje i zakony, które osiedlają się podczas rządów jego następców, czynią z Łowicza ważny ośrodek kształcenia duchownych dla obszaru całej archidiecezji gnieźnieńskiej. Miasto rozwija się również pod względem gospodarczym, korzystając z licznych przywilejów nadawanych przez królów i prymasów. Słynne stają się łowickie jarmarki, przyciągające kupców z odległych regionów.

Do połowy XVII wieku Łowicz przechodził okres intensywnego rozwoju. Zamek łowicki stał się miejscem spotkań polskich królów i dyplomatów z innych krajów, gdy prymas pełnił funkcję głowy państwa w czasach bezkrólewia. Decyzje kluczowe dla kraju podejmowano w Łowiczu, a dwór prymasowski był centrum życia kulturalnego i naukowego. Wybitni humaniści, tacy jak A.F. Modrzewski, K. Janicki i P. Skarga, oraz utalentowani artyści muzyczni, tak jak D. Stachiewicz i M. Zieleński, znaleźli się tutaj. Również polscy rzeźbiarze, w tym J. Michałowicz, oraz wielcy artyści włoscy, m.in. H. Canavesi, J. Fontana, T. Poncino, M.A. Palloni aktywnie działały w tym miejscu.

Złoty wiek Łowicza został przerwany przez potop szwedzki, który spowodował zniszczenie zamku i znacznej części miasta. W próbie przywrócenia dawnej świetności w 1689 r. kardynał Michał Radziejowski założył seminarium duchowne pod zarządem misjonarzy i kolegium pijarskie. Jednak miasto nie odzyskało już swojej dawnej świetności, zwłaszcza że kolejne zniszczenia przyniosły mu wojna północna i konfederacja barska. Kres rządom arcybiskupim i zmiana losów Łowicza nastąpiły w wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793 r., gdy miasto i dawne dobra kasztelanii łowickiej, już w XVIII wieku zwanego księstwem łowickim, dostały się pod panowanie pruskie.

Po burzliwym okresie napoleońskim nastały czasy Królestwa Polskiego, które przyniosły pewne ożywienie gospodarcze dla miasta. Wznowione zostały jarmarki, a w Łowiczu wznoszono nowe budowle. W 1819 r. Łowicz uzyskał status miasta wojewódzkiego, stając się stolicą obwodu sochaczewskiego. Car Aleksander I dekretem z 4 lipca 1820 r. przekazał dobra łowickie prymasów na wieczyste użytkowanie swojemu bratu, Wielkiemu Księciu Konstantemu, nadając 20 lipca 1820 r. jego żonie, Joannie Grudzińskiej, tytuł Księżnej Łowickiej. W 1838 r. ziemie Księstwa Łowickiego stały się osobistymi dobrami carów, pod zarządzaniem administracji głównej zlokalizowanej w Łyszkowicach.

Istotnym wydarzeniem w historii Łowicza było uruchomienie w 1845 r. linii kolejowej z Warszawą przez Skierniewice. W 1849 r. utworzony został powiat łowicki, którego granice odpowiadały współczesnym kształtom administracyjnym. W kolejnych latach, tj. w 1858 i 1859 r., odbyły się w Łowiczu pierwsze w Królestwie wystawy rolnicze. Po klęsce powstania styczniowego miasto ponownie znalazło się w okresie zastoju. Przemiany społeczno-gospodarcze w drugiej połowie XIX wieku przyniosły niemal dwukrotny wzrost liczby mieszkańców Łowicza i zmiany w strukturze narodowościowej.

W początkach XX wieku w Łowiczu powstaje szereg instytucji i stowarzyszeń, które wyraźnie wpływają na życie społeczne całego regionu łowickiego. W 1907 r. Władysław Tarczyński zakłada pierwsze i jedyne w mieście powiatowym Królestwa Muzeum Starożytności i Pamiątek Historycznych, a rok później wystawa rękodzielnicza stanowi początek Muzeum Ziemi Łowickiej, powołanego z inicjatywy Anieli Chmielińskiej przy Oddziale Powszechnej Wystawy Krajowej. Od 1911 r. w Łowiczu regularnie ukazuje się pierwsze pismo – tygodnik Łowiczanin.

II wojna światowa przynosi miastu poważne zniszczenia, zwłaszcza we wrześniu 1939 r., gdy Łowicz staje się kluczowym miejscem bitwy nad Bzurą. Okupacja hitlerowska w latach 1939-1945, ze względu na eksterminacyjną politykę okupanta, skutkuje zmniejszeniem populacji miasta o około 35% w porównaniu z okresem przedwojennym.

Okupację niemiecką kończy wkroczenie wojsk radzieckich do Łowicza 17 stycznia 1945 r

Od 1971 r. w mieście odbywały się Łowickie Dni Muzyki Baroku. W Polsce Ludowej działająca w mieście Spółdzielnia „Sztuka łowicka” zatrudniała licznych artystów ludowych z okolic miasta. W 1979 r. zbudowano tu skansen.